De eerste dagen
Door: Suzanne Schenkel
Blijf op de hoogte en volg Suzanne
04 April 2014 | Nederland, Zwijndrecht
Wat een avontuur zeg, en dat na 2 á 3 dagen:) Zoals jullie merken ben ik veilig aangekomen in Mombasa. Het was een lange reis (en zeker ook spannend, zo in je eentje) maar het is allemaal goed gegaan. Eerst van Schiphol naar Istanbul, heerlijk gekletst met een reiziger (Gerrie) die al net zo 'gespannen' was als ik en vervolgens van Istanbul naar Nairobi, best ingewikkeld om je weg te vinden in zo'n groot vliegveld waar niemand echt de tijd neemt om je uit te leggen waar je bent. Maar uiteindelijk heb ik mijn weg gevonden. Om 3 uur 's nachts ben ik aangekomen in Nairobi, waar ik werd opgehaald door 'Wildebeest', dit was mijn slaapverblijf. Het was even een gedoe omdat alle mensen hun koffers hadden en er vandoor gingen, en mijn taxi was er nog niet (kwam een uur te laat), maar gelukkig zijn Kenianen hele vriendelijke mensen en werd ik aan de praat gehouden door de politieagent van het vliegveld. Hij heeft mij een snel cursus Keniaans gegeven en ik heb nu zijn kaartje omdat ik altijd mocht bellen 'my friend'. Gelukkig kwam uiteindelijk mijn chauffeur en bracht hij mij naar 'Wilde beest'. 'S nachts dacht ik: 'waar ben ik in vredesnaam beland' maar toen ik 's ochtends wakker werd.. Wauw, alle kleuren groen om je heen, de mooiste bloemen, absurde vogels, je kijkt je ogen uit! De eerste Keniaanse ervaring in het licht, en het beviel mij prima! Alweer snel naar het vliegveld vertrokken omdat er het een en ander te regelen viel. Op mijn eerste twee vluchten mocht ik twee keer 23 kilo meenemen. Helaas op mijn binnenlandse vlucht maar één keer 20. Na lang uitleggen mocht ik uiteindelijk mijn andere koffer ook meenemen maar moest ik er wel voor betalen, helemaal prima natuurlijk, als ik op die manier al mijn spullen heb:) er was alleen wél een maar want op de vlucht die ik wilde nemen was wel nog plek voor een persoon maar niet voor extra bagage, hmm.. dat werd dus wachten. Uiteindelijk heb ik van 11 uur tot 's middags 4 gewacht want ook het vliegtuig had vertraging. Wel mooi hoor, zo'n binnenlandse vlucht. Je ziet zoveel! Uiteindelijk in Mombasa aangekomen was ik verrast. In Nairobi was het gewoon een beetje koud, ik had mijn vest echt nodig maar in Mombaba.. Pffff, wat een verschil zeg! Zeker wel 40 graden op het moment. Goed smeren dus en veel drinken. (op het moment zijn er trouwens hier wat apen aan het rondspringen in mijn tuin, die schijnen hier elke avond te komen). Toen ik werd opgehaald van het vliegveld moest ik wel even slikken. Er waren namelijk een hoop veranderingen. Ik zou slapen bij een stel met kinderen maar 'door omstandigheden' is dat niet doorgegaan en ging ik dus naar iemand anders. Ruth heet ze. Een hele lieve vrouw van 35, ze is een alleenstaande moeder en haar zoon studeert ergens in Nairobi dus die ziet ze bijna nooit. Ik heb een paar foto's genomen van het huis. Het is echt.. Afrikaans. Op de autotocht hierheen was er ook geen weg naar het huis toe, maar dat maakt niet uit joh, we rijden gewoon door 'de bush' (schietgebedje!). Ruth was heel hartelijk en heeft mij haar huis laten zien. Echt bijzonder om te zien hoe leeg zo'n huis is en hoe primitief alles is, terwijl tegelijkertijd er wel de hele dag muziek aan staat en er continu een telefoon aan het stroom ligt, het lijkt allemaal een beetje tegenstrijdig. De eerste dag in haar huis mocht ik niets doen, zitten en soda drinken, en verhalen vertellen over Nederland en familie. We hebben veel gekletst en opeens kwam daar de volgende verassing. Ze vertelde dat de volgende ochtend nog een meisje zou arriveren, geen idee voor hoelang maar er kwam iig nog iemand. Dat was erg fijn om te horen! Ohja, voor ik het vergeet, ik heb ook kennis gemaakt met haar huisgenootje Freddie. Wanneer ik een douche neem en ik sta er langer onder dan 2 minuten dan komt er uit de gootsteen waar ik mijn tanden in poets een kikker. Hij komt er niet helemaal uit volgens haar, maar is gewoon aan het staren (dat ben ik niet gewend tijdens het douchen haha). Ik probeer een keer een foto van Freddie te nemen want hij hoort nu eenmaal bij dit huis:).
ik heb een heerlijke nachtrust gehad en heb verassend lekker geslapen op een matrasje van 5 centimeter dik. Vanmorgen heb ik samen met Ruth gegeten en toen zij naar haar werk moest ben ik nog even verder gaan slapen. Om 10 uur is Josephine aangekomen. Na even gekletst te hebben met elkaar kwamen we erachter dat we veel gemeen hadden, waaronder ons werk bij de Gemiva. Hoe grappig is dat, en toen ook nog eens bleek dat ze in Dordrecht woonde was dat natuurlijk helemaal mooi!Het is nog niet zeker hoelang ze blijft maar voor nu is het wel even lekker hoor:). Toen ik een douche wilde nemen werd ik gelijk geconfronteerd met een grote vriend, een salamander. 'They're harmless', ja ja.. Haha, maar ze lopen wel over mijn voeten als ik douche, niet ideaal maar daar zal ik toch aan moeten wennen. Douchen met koud water is trouwens helemaal zo gek niet met deze hitte. Echt heerlijk verfrissend. Heel klein minpuntje, alle buren kunnen meegenieten want een gordijn is er niet hahaha. Een rondleiding door de stad was vandaag nog niet mogelijk om het openbaarvervoer staakt, dus zijn we door Ruth naar de APDK gebracht waar we een uitgebreide rondleiding hebben gekregen. Ohja, nog een dingetje dat anders is waar ik even voor moet schakelen. De 'Port Reitz School' is dicht in de maand april dus voor die tijd ga ik werken op de APDK en hoop daarna wel naar mijn 'eigen' project te gaan. De rondleiding was mooi, Veel kinderen en allemaal met een handicap, lichamelijk en verstandelijk. Er is daar gelukkig ook een school waar ik mijn ding kan doen maar er zijn ook zoveel andere mogelijkheden (fysio, protheses maken, rolstoelen op maat, alles wat de motoriek bevorderd is daar eigenlijk). Morgen om half 9/ 9 uur beginnen we. Ik kijk er wel echt naar uit om lekker aan de slag te gaan nu ik alle kinderen en collega's heb ontmoet.
Op het moment dat ik dit aan het schrijven ben zie ik steeds meer apen komen, het voelt echt een beetje als de jungle. Ik heb al een slang gezien, veel langpoten maar die apen zijn toch wel heel bijzonder:). Als ik in onze achtertuin ben dan heb ik zo'n mooi uitzicht. In de verte zie je de zee en daarvoor.. Alleen maar bomen, echt heel gaaf! De zonsondergang is waanzinnig hier! En het is zo stil. Heel af en toe vliegt er een vliegtuig voorbij maar verder hoor je alleen maar krekels, vogels en apen:)
Voor nu laat ik het hier eventjes bij, even goed wennen en hard werken en dan heb ik hopelijk weer mooie verhalen om met jullie te delen.
Laatste dingetje, het adres dat in mijn vorige blog staat is niet mijn postadres, aangezien ik nu ergens anders woon.
Op dit moment ben ik er nog niet helemaal achter wat mijn adres is, maar als ik die weet laat ik die aan mijn zus weten. Dan kan zij het via waarbenjij.nu even aan jullie laten weten.
Het is trouwens (voor mijn gezin) niet áltijd mogelijk om sms uit Nederland te ontvangen, dus als ik niet reageer dan heb ik hem waarschijnlijk niet ontvangen. Ik kan jullie wel altijd sturen maar terug krijgen helaas niet altijd.
Een paar dagen later:
Ik heb nu twee werk dagen op de APDK erop zitten. Wat zal ik er van zeggen? Op de eerste dag lijkt het zo goed ontwikkeld en zo mooi, maar je ziet steeds meer de gebreken die er zijn. Het grootste probleem is misschien wel gewoon mankracht. Er zijn ongeveer 60 kinderen en maar weinig teachers of sisters. 's Ochtends hebben zij fysiotherapie. Alle kinderen zijn in één lokaal waar ze allemaal liggen op matrasjes. Hier krijgen zij hun spalken om en doen gezamenlijk de therapie. Omdat er fysiotherapeuten tekort zijn is er een kind dat de opdrachten opzingt en de anderen volgen. 'groepstherapie', maar de praktijk laat zien dat er niet heel veel van terecht komt. Het werk dat APDK doet is wel heel bijzonder en voor Afrikaanse begrippen echt heel vooruitstrevend. Zij zijn voornamelijk erop gericht om lichamelijk gehandicapte kinderen weer te laten functioneren. Er kunnen protheses gemaakt worden, spalken op maat, er zijn rolstoelen, rollators, echt heel veel. Voor Afrikaanse begrippen doen ze het echt ontzettend goed! Ik heb vandaag wat foto's gemaakt van de kinderen want zijn het mooie mensjes zeg! Allemaal vrolijk en blij het zijn doorzetters! 's Ochtends krijgen zij hun spalken om maar bij sommige kinderen zie je gewoon dat het pijn moet doen, het leer snijd dan in de huid om het zit allemaal te strak waardoor het blauw en dik wordt. Maar toch doen zij hun oefeningen en zetten ze door:). Gister was mijn eerste dag en ik wilde graag meekijken met het lesgeven. Ik had het kunnen weten natuurlijk, de teachter moest even weg 'you take over'.. Tja, daar sta je dan enne.. die man heb ik de hele dag niet meer terug gezien hoor. Het was voor de kinderen tijd voor math. Wij, in Nederland, zouden beginnen met + en -, maar nee, hier op school doen we dat niet.. Hier beginnen we met PI.. Ben ik ff hard door de mand gevallen hahaha, de kinderen vonden het wel interessant dat een teacher iets ook niet weet. Het is voor mij persoonlijk wel wennen hoor, je ziet zoveel dingen die eigenlijk hartverscheurend zijn maar tegelijkertijd is het ook zo bijzonder dat er een plek is waar wordt gezorgd voor gehandicapte kinderen. De omgeving daar is werkelijk prachtig! Van de buitenkant ziet het er zooooo mooi uit, helaas is er niet veel geld om de binnenkant ook aan te pakken (zoals het toilet of de fysioruimte).
Nu gaan we het weekend in. Het is nog even afwachten wat we precies gaan doen. Op het moment is het erg onrustig in Mombasa. Er rijd geen openbaar vervoer meer vanwege stakingen en er zijn verschillende terroristische dreigingen. Zo is het ook niet verantwoord om naar de kerk te gaan omdat daar pas ook een incident is geweest. Het is dus even behelpen hier en ons hier vermaken. Hier in 'Port Reitz' is het wel redelijk rustig en kunnen we gewoon over straat lopen maar verder helaas niet. Morgen hópen we wel een citytour te krijgen zodat we weten waar we kunnen pinnen en waar we boodschappen kunnen doen etc. Als dit niet mogelijk is dan gaan we morgen (zaterdag) naar Reefhotel waar we bij kunnen komen van alle eerste ervaringen en misschien overnachten we daar ook aangezien we zondag ook de hele dag 'home' moeten zijn. Het is nu dus even behelpen maar als je kijkt naar de mensen hier, de natuur, de gewoonten dan kan ik er toch wel echt van genieten hoor!
Voor nu is dit het wel eventjes, ik heb goeie hoop dat ik zo nu en dan wat kan plaatsen. Ik wilde jullie nu vast wat foto's geven om een impressie te krijgen van het leventje hier:)
Jullie horen snel van mij! Heel veel liefs Xx
Mailadres: suzanneinkenia@hotmail.com
Rekeningnummer: 609.255.053
T.N.V. S.W. Schenkel
Ik wilde graag foto's bijvoegen maar de verbinding is helaas veel te slecht, maar ze volgen zeker nog!
ik heb een heerlijke nachtrust gehad en heb verassend lekker geslapen op een matrasje van 5 centimeter dik. Vanmorgen heb ik samen met Ruth gegeten en toen zij naar haar werk moest ben ik nog even verder gaan slapen. Om 10 uur is Josephine aangekomen. Na even gekletst te hebben met elkaar kwamen we erachter dat we veel gemeen hadden, waaronder ons werk bij de Gemiva. Hoe grappig is dat, en toen ook nog eens bleek dat ze in Dordrecht woonde was dat natuurlijk helemaal mooi!Het is nog niet zeker hoelang ze blijft maar voor nu is het wel even lekker hoor:). Toen ik een douche wilde nemen werd ik gelijk geconfronteerd met een grote vriend, een salamander. 'They're harmless', ja ja.. Haha, maar ze lopen wel over mijn voeten als ik douche, niet ideaal maar daar zal ik toch aan moeten wennen. Douchen met koud water is trouwens helemaal zo gek niet met deze hitte. Echt heerlijk verfrissend. Heel klein minpuntje, alle buren kunnen meegenieten want een gordijn is er niet hahaha. Een rondleiding door de stad was vandaag nog niet mogelijk om het openbaarvervoer staakt, dus zijn we door Ruth naar de APDK gebracht waar we een uitgebreide rondleiding hebben gekregen. Ohja, nog een dingetje dat anders is waar ik even voor moet schakelen. De 'Port Reitz School' is dicht in de maand april dus voor die tijd ga ik werken op de APDK en hoop daarna wel naar mijn 'eigen' project te gaan. De rondleiding was mooi, Veel kinderen en allemaal met een handicap, lichamelijk en verstandelijk. Er is daar gelukkig ook een school waar ik mijn ding kan doen maar er zijn ook zoveel andere mogelijkheden (fysio, protheses maken, rolstoelen op maat, alles wat de motoriek bevorderd is daar eigenlijk). Morgen om half 9/ 9 uur beginnen we. Ik kijk er wel echt naar uit om lekker aan de slag te gaan nu ik alle kinderen en collega's heb ontmoet.
Op het moment dat ik dit aan het schrijven ben zie ik steeds meer apen komen, het voelt echt een beetje als de jungle. Ik heb al een slang gezien, veel langpoten maar die apen zijn toch wel heel bijzonder:). Als ik in onze achtertuin ben dan heb ik zo'n mooi uitzicht. In de verte zie je de zee en daarvoor.. Alleen maar bomen, echt heel gaaf! De zonsondergang is waanzinnig hier! En het is zo stil. Heel af en toe vliegt er een vliegtuig voorbij maar verder hoor je alleen maar krekels, vogels en apen:)
Voor nu laat ik het hier eventjes bij, even goed wennen en hard werken en dan heb ik hopelijk weer mooie verhalen om met jullie te delen.
Laatste dingetje, het adres dat in mijn vorige blog staat is niet mijn postadres, aangezien ik nu ergens anders woon.
Op dit moment ben ik er nog niet helemaal achter wat mijn adres is, maar als ik die weet laat ik die aan mijn zus weten. Dan kan zij het via waarbenjij.nu even aan jullie laten weten.
Het is trouwens (voor mijn gezin) niet áltijd mogelijk om sms uit Nederland te ontvangen, dus als ik niet reageer dan heb ik hem waarschijnlijk niet ontvangen. Ik kan jullie wel altijd sturen maar terug krijgen helaas niet altijd.
Een paar dagen later:
Ik heb nu twee werk dagen op de APDK erop zitten. Wat zal ik er van zeggen? Op de eerste dag lijkt het zo goed ontwikkeld en zo mooi, maar je ziet steeds meer de gebreken die er zijn. Het grootste probleem is misschien wel gewoon mankracht. Er zijn ongeveer 60 kinderen en maar weinig teachers of sisters. 's Ochtends hebben zij fysiotherapie. Alle kinderen zijn in één lokaal waar ze allemaal liggen op matrasjes. Hier krijgen zij hun spalken om en doen gezamenlijk de therapie. Omdat er fysiotherapeuten tekort zijn is er een kind dat de opdrachten opzingt en de anderen volgen. 'groepstherapie', maar de praktijk laat zien dat er niet heel veel van terecht komt. Het werk dat APDK doet is wel heel bijzonder en voor Afrikaanse begrippen echt heel vooruitstrevend. Zij zijn voornamelijk erop gericht om lichamelijk gehandicapte kinderen weer te laten functioneren. Er kunnen protheses gemaakt worden, spalken op maat, er zijn rolstoelen, rollators, echt heel veel. Voor Afrikaanse begrippen doen ze het echt ontzettend goed! Ik heb vandaag wat foto's gemaakt van de kinderen want zijn het mooie mensjes zeg! Allemaal vrolijk en blij het zijn doorzetters! 's Ochtends krijgen zij hun spalken om maar bij sommige kinderen zie je gewoon dat het pijn moet doen, het leer snijd dan in de huid om het zit allemaal te strak waardoor het blauw en dik wordt. Maar toch doen zij hun oefeningen en zetten ze door:). Gister was mijn eerste dag en ik wilde graag meekijken met het lesgeven. Ik had het kunnen weten natuurlijk, de teachter moest even weg 'you take over'.. Tja, daar sta je dan enne.. die man heb ik de hele dag niet meer terug gezien hoor. Het was voor de kinderen tijd voor math. Wij, in Nederland, zouden beginnen met + en -, maar nee, hier op school doen we dat niet.. Hier beginnen we met PI.. Ben ik ff hard door de mand gevallen hahaha, de kinderen vonden het wel interessant dat een teacher iets ook niet weet. Het is voor mij persoonlijk wel wennen hoor, je ziet zoveel dingen die eigenlijk hartverscheurend zijn maar tegelijkertijd is het ook zo bijzonder dat er een plek is waar wordt gezorgd voor gehandicapte kinderen. De omgeving daar is werkelijk prachtig! Van de buitenkant ziet het er zooooo mooi uit, helaas is er niet veel geld om de binnenkant ook aan te pakken (zoals het toilet of de fysioruimte).
Nu gaan we het weekend in. Het is nog even afwachten wat we precies gaan doen. Op het moment is het erg onrustig in Mombasa. Er rijd geen openbaar vervoer meer vanwege stakingen en er zijn verschillende terroristische dreigingen. Zo is het ook niet verantwoord om naar de kerk te gaan omdat daar pas ook een incident is geweest. Het is dus even behelpen hier en ons hier vermaken. Hier in 'Port Reitz' is het wel redelijk rustig en kunnen we gewoon over straat lopen maar verder helaas niet. Morgen hópen we wel een citytour te krijgen zodat we weten waar we kunnen pinnen en waar we boodschappen kunnen doen etc. Als dit niet mogelijk is dan gaan we morgen (zaterdag) naar Reefhotel waar we bij kunnen komen van alle eerste ervaringen en misschien overnachten we daar ook aangezien we zondag ook de hele dag 'home' moeten zijn. Het is nu dus even behelpen maar als je kijkt naar de mensen hier, de natuur, de gewoonten dan kan ik er toch wel echt van genieten hoor!
Voor nu is dit het wel eventjes, ik heb goeie hoop dat ik zo nu en dan wat kan plaatsen. Ik wilde jullie nu vast wat foto's geven om een impressie te krijgen van het leventje hier:)
Jullie horen snel van mij! Heel veel liefs Xx
Mailadres: suzanneinkenia@hotmail.com
Rekeningnummer: 609.255.053
T.N.V. S.W. Schenkel
Ik wilde graag foto's bijvoegen maar de verbinding is helaas veel te slecht, maar ze volgen zeker nog!
-
04 April 2014 - 17:28
Whitney:
Heeeei suus!
Wat leuk om allemaal zo te lezen! En wat toevallig
Dat josephine er is! Ik had gelezen dat ze
Ook naar Afrika ging maar dat jullie
Daar samen zouden zitten in dat grote land
Helemaal super!
Geniet ervan & ben benieuwd naar je volgende verhaal!
Liefs, Whitney -
04 April 2014 - 18:11
Anja:
Je bent een kanjer..... alles loopt anders dan je verwacht had en je rolt er gewoon gezellig doorheen. Heel veel plezier daar, strooi al je liefde om je heen. Wij zullen voor je bidden<3
Doe Freddie de volgende keer maar de groeten :D -
04 April 2014 - 18:42
Mama:
He lieverd, wat heerlijk om al wat van je te horen. Wat leuk dat er nog een nederlandse dame is. Kunnen jullie samen lekker wennen.
Wat heb je al veel meegemaakt in die paar dagen. Geniet lekker van het weekend en snel weer tot lezens.
XXX mama -
04 April 2014 - 18:44
Agaath Schenkel:
Lieverd, ik geniet van je verhaal en wacht nu al op het vervolg. Hoop dat de rust snel terug komt en je je er echt thuis kan gaan voelen. Xxx -
04 April 2014 - 18:52
Ria Bakker:
Hallo Suzanne, wat leuk om je eerste belevenissen te lezen, ik heb echt zitten genieten. Heel veel succes en geniet maar lekker. Gr. Ria Bakkef.
-
04 April 2014 - 18:58
Grietina:
Lieve Suuz, wat heb je al een hoop beleefd en er is nog niet eens een week voorbij! Maar ik begrijp nu waarom men daar steeds 'Hakuna Matata' zegt ... dat kan ook niet anders ;-) Fijn om iets van je te horen en leuk om te lezen hoe je alles beschrijft. Zus Agaath zal het helemaal voor zich zien ... ze weet wat en hoe het is daar. Nou meis, hoop snel weer iets van je te horen/lezen. Gods zegen over alles wat je doet! x -
04 April 2014 - 19:33
Tante Lia:
Ha nichtje,
Wat leuk om wat van je te horen en wat een stoere meid ben jij als ik al die verhalen van je lees!!!
Pas goed op jezelf en probeer vooral te genieten!
Lieve groetjes vanuit Nederland. -
04 April 2014 - 20:15
Dirk :
je zou wel stoere chick worden met al die iell beesten!geniet van het gave land en de mooie mensen daar Suusje. zet hem op -
04 April 2014 - 21:35
Oom Folkert En Tante Wilma:
Hoi,
Suzanne,
Wat een verhalen. Leuk om te lezen. We leven met jullie mee daar in de jungle.
Maak overal maar een verslag van dan kun je het later nog is in boekvorm uitbrengen.
Geniet er maar ff van de komende tijd.
We bidden voor het werk daar en voor jou in het bijzonder.
De Gr. En sterkte de komende tijd
God gaat met jullie mee!
O.F en T.W. -
04 April 2014 - 22:03
Karin:
He lief zusje!
Wat een verassing om nu al een blog in mn mailbox te hebben..had ik nog niet op gerekend! Heel leuk om de verhalen te horen...en wat heb je moeten schakelen met al die veranderingen! Echt knap! Ik hoop dat je er lekker van kan blijven genieten en hoop dat t snel weer rustig wordt daar zodat je ook de kerkdienst etc meekan gaan maken.
Hier gaat alles goed.
Heel veel plezier en doe voorzichtig!
Dikke kus xxx -
04 April 2014 - 23:39
Dineke Kodde:
Hey Suzanne !
Wat een bikkel ben jij zeg..... ! Zoveel dingen die niet liepen zoals je verwachtte, maar je probeert overal de goeie kanten van in te zien !! Super, en ik neem er m'n petje voor af !!
Ik herinner me nog m'n eigen eerste Afrika-ervaring: was vaak best even slikken met al die ongenode beesten om je heen....... !!! Maar: Afrika is ook geweldig !!! Geniet er maar heel intens van en we wensen (en bidden) je veel ruimte toe om uit te kunnen delen van je liefde en vaardigheden !
En wat ongelofelijk dat je DAAR een collega van Gemiva tegen komt....... Hoe klein kan de wereld zijn !!
Groetjes van ons,
Johan en Dineke -
05 April 2014 - 00:32
Berdien:
Heey Suzanne!
Wat goed om even wat van je te lezen! Klinkt allemaal best ingewikkeld, de reist, maar gelukkig ben je goed aangekomen en kun je alle veranderingen allemaal een beetje overzien!
Supermooi om te lezen dat je nu al zo geniet, ik hoop dat je snel op je 'eigen' project aan de slag kunt, dat is een fijn vooruitzicht!
Geniet van alles daar, ik hoop dat de rust daar snel terugkeert zodat je ook de omgeving kunt verkennen!
Veel liefs,
Berdien -
05 April 2014 - 14:44
Tante Beppie:
hey lief nichtje,
wat een boel belevenissen in een paar dagen!!! het is super dat je zo kan schakelen, dat moet ook wel in Afrika denkelijk.
Je bent toch wel een superbikkel om je er zo doorheen te slaan.
Fijn dat je een aanspraak hebt aan Josephine,dat is echte besturing!
geniet van de schoonheid van het land en we hopen snel wat foto's te kunnen zien. Het zal fijn zijn als je echt kan werken in Porth Rei School.
Heeeeeeel veel liefs, doe de groeten aan Freddy en een dikke omhelzing! O.Marius/t. Beppie -
05 April 2014 - 16:38
Erica Bekker:
Hoi Suzanne, wat heb je al veel meegemaakt zeg! Ik heb er een kleine voorstelling van omdat ik zelf ook 2x in Zuid-Afrika ben geweest ( niet in Kenia maar dat zal niet veel verschillen!) Leuk om je avonturen te lezen en ik blijf je zeker volgen!
groetjes Erica Bekker -
05 April 2014 - 21:54
Astrid Lauw:
Hoi Suzanne,
wat kan jjj gezellig schrijven over wat je meemaakt, ik heb bewondering voor je dat je dit allemaal onderneemt, fjjn dat er ook iemand uit Dordrecht kwam, en allebei bij gemiva gewerkt ;-).
Als ik het zo lees kan je aardig schakelen, ik wens je daar een mooie leerzame tijd, en blijf zo heerlijk opgewekt en optimistisch. Grtjs Astrid -
06 April 2014 - 02:22
Letty:
Geweldig, fijn, mooi, leuk, gezellig om je verhaal te lezen. Goed voor je ontwikkeling zullen we maar zeggen. Lees met verwondering en nieuwsgierigheid, blij schrijven! Veel liefs. -
06 April 2014 - 12:59
Joline:
Hoi Suzanne,
Wat leuk dat je apen in je tuin hebt. Lijkt mij best beetje eng! Ik hoop dat jij ze niet eng vind... Ik ben erg benieuwd naar de foto van die kikker in de gootsteen.
Wat vervelend dat het vliegtuig en de taxi zo laat waren, maar gelukkig heb je al je spulletjes toch meegekregen!
Is het gelukt met pinnen?
Heel veel plezier daar, ga maar leuke doen!
Groetjes! Joline -
06 April 2014 - 16:59
Johan En Barbara:
Ha Suzanne,
Heel goed om te lezen dat je er bent! De eerste spannende heenreis zit erop, maar je hebt al je koffers bij je...
Super, wel wat onverwachte wendingen zo te lezen, maar ook wel leuke!
Ik moest wel lachen om die teacher...wat heb je gedaan?
Nou, meiss, succes en veel plezier met alles. Hartelijke groetjes, Johan en Barbara -
06 April 2014 - 21:56
Connie Van Schaik:
Hoi Suzanne,
Gisteren je tante (Bep) gesproken..ik was benieuwd hoe het met je gaat en hoe het met de rommelmarkt in Groote Lindt is gegaan vorige maand. Ze gaf me gelijk het webadres van je reisverslag, dus ik kan je vanaf nu volgen ;-) Wat een geweldig avontuur! Veel succes en plezier en geniet van deze prachtige ervaring. Groetjes, Connie -
10 April 2014 - 22:09
Tamara Uil-ten Hove :
Hè Suzanne,
Ik heb genoten van je verhaal!! Vooral FREDDIE -
10 April 2014 - 22:14
Tamara :
Hoi Suzanne,
Een deel van mijn reactie is niet geplaatst..dus bij deze nog even.. Doe je wel voorzichtig!!
Heel veel plezier en geniet ervan Moppie <3
Xxx Tamara
-
12 April 2014 - 21:01
Bep&Bob:
Lieve Suzan,
We genoten van je uitgebreide verslag.
We willen per mail of brief reageren
Alvast gezegend Paasfeest.
Veel liefs
Bep en Bob
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
